31 Mart 2015 Salı

Bir kaşık sevgi

Sevgi; aynı sapı uzun bir kaşıktan çorba içmeye benzer. Kaşığı çorbaya daldırırız burada bir sıkıntı yok lakin iş o kaşığı tabaktan kaldırıp ağzımıza götürmeye geldiği vakit çorba bir sağdan bir soldan dökülüverir. Sevgi parçalanır azalır. Bir toz zerreciği kadar çorba kalır o kaşıkta. Oysa elimizdeki bu uzun kaşıklarla karşımızdakini beslesek. O çorba hiç dökülmeyecek karşımızdaki de doyacak onun bize verdiği çorbayla da biz doyacağız. Sevgi karşılıklı olur, hep bana diyerek bencillik etmeye gelmez..